Bu dünyada yaşayan tüm insanların hayatı kocaman bir romandır. Hayat, ölenler için değil, yaşayanlar için zordur; yaşatmaya çalışanlar için çok daha zordur, hele bu kişi, yaşatmaya çalıştığınız çocuğunuz ise.
İnsanlar da mevsimler gibidir, kimileri, ayaz gibi dondurur sizi. Kimileri, sonbahar gibi yaprak döktürür, kimileri ise yaz günü gibi içinizi ısıtır ve kimileri de bir bahar gibi uyutup örtmek ister üstünüzü. İşte yeğenim Mukaddes’in annesi, ablam Şükran, tek evladı olan meleğini, 9 yıl boyunca yaşatmaya çalıştı. Minik Mukaddes’inin aslında ruhen küçüldüğünü görmek istemedi. Emek verdi, fiziken büyüttü ve mutlu oldu; ama aslında yaşamda, hiç kimse büyümüyor; bilakis çektiği çile büyüyor. Çünkü zaman, değirmen gibidir ve fark ettirmeden öğütür, ömürleri.
Sizler, bir mum gibi eriyen zihinlerin, aniden üç beş yaş büyüdüğüne tanıklık ettiniz mi hiç? Ablam Şükran’ın hali, bir mum gibi eriyen zihnini, yeniden ve yeniden mum yapıp yaşamaya ve yaşatmaya çalışan çabasını sakladı hep içinde. Işıklar, tamamen söndüğünde bile başka mumların üzerinde titreyen bir parça hayat olmaya çalıştı.
Ve artık takatsiz kaldı, annesiyle birlikte minik Mukaddes. Yüzünde belirsiz ve sanki melekçe bir gülümseme vardı. Vücudu bir kuş kadar hafiflemişti, sonsuz uykusuna dalarken. Önce bahar kelebekleri uçuştu, penceresinden. Zambak kokuları sardı etrafı, annesinin içindeki bütün birikmişlikleri gözlerinden akıp Mukaddes‘in yattığı odasına karışınca, yeniden bahar gelmişti sanki doğaya. Hoşçakal meleğim, dedi, annesi, cennettki mutluluğun daim olsun.
Minik Mukaddes, yatağında sessizce yatarken şunu fısıldadı annesine: “Yaşam hakkıma saygı duyduğunuz gibi ölme hakkıma da saygı duyabilir misiniz? Kayalıklarda demirlemektense, bırakın okyanusun ötesine uçayım. Beni yaşatmayla uğraşmak yerine, okyanusa açılacak o vapura binmeme izin verin, ince yürekli meleklerin ipekten dokuduğu rengarenk yorganlara sarılayım ve Rabb’imin cennetinde dolaşayım; çünkü O, çoktandır benim rüyalarımda dolaşıyor.
Ne güzel bir insansın ki ölümün de bile yaşıyor; yok olmanın her zerresinde, var olmanın anlamını taşıyorsun. Kalplerdesin Mukaddes; dualarda, gönüllerde ve nihayet cennettesin…
