Zaman, insana verilmiş en değerli imtiyazdır. Zamanın beraberinde getirdiği ihtiyaçlar, temel ya da özel fark etmeksizin, yaşam hiyerarşisinde yerini koşullara göre alır ve idame ettirir kendini, kimi zaman.
Maslow’un bilimsel temelli ihtiyaçlar hiyerarşisinin ötesinde, insanın onurlu yaşam perspektifinden kaynaklanan doğal ihtiyaçlar; insanın temel yaşam gerçekliğinden bağımsız değildir. İnsan, bu gerçeklikten kopamaz. Bu zaviyeden hareketle; çaba, emek ve gayret gösterme eğiliminde yaşamak zorundadır, aynı zamanda yaşamak arzusu içindedir.
Tüm bu süreci çalışarak, düşünerek, üretip gayret ederek sürdürmek; insanın onurlu bir yaşam becerisi geliştirme arzusunun ve realitesinin kopmaz bir parçasıdır. Bu arzunun yanında, emeğin arz ve talep koşulları ile bu alanı şekillendiren hukuki sözleşmeler, vicdani sorumluluklar ve imtiyazlı mülkiyet edinme süreçleri, insanın karşısına çıkan başka evrilmelerin de konusudur.
Bunlara bağlı olarak, mülkiyetçilik ve işveren süreçlerinin işçi-emektar dinamizmini göz ardı etmeleri, hukuk düzeninin işçi haklarını koruyacak şekilde sistematize edilmesini zorunlu kılmıştır. Bu durum, yeni bir hak, hukuk ve sendikalaşma mücadelesinin doğmasına sebebiyet vermiştir.
Günümüzde, özel mülkiyet zihniyetinin makro ölçekte güç kazanmasıyla birlikte, neredeyse tüm dünyada emek sömürüsü uçurumları büyümüş, sınıfsal dengesizlikler derinleşmiştir. Haklar ve talepler, ancak bir irade ile var olabilir. Bu irade, insanın kendini inşa etme çabasının da temelidir.
Bu iradeden kopan insan, sadece emeğinden değil, insan olabilme becerisinden de uzaklaşır. Ve neticede, temel ihtiyaçlarından bile nasibini alamayan, sınıfsız bir yok oluşa savrulan bir yaşamı kabullenmek zorunda kalır.
Bu bağlamda, onurlu bir hak ve hukuk zemininde mücadele eden tüm emekçi ve çalışanlarımızın bayramlarını kutluyor, her anlarının bayram güzelliğinde geçmesini diliyorum.
Şemsettin UÇAR
